bu arkadaşlık (kendime genelde bu lüksü çok görürüm) kesilmedi. deri şapkalı adam kitaplar için odama geldi. görünüşe göre benimle, kitapların sahibiyle hiçbir işi yoktu. bir kere bile kim olduğumu ya da ne yaptığımı sormadı. ama kitaplarımı yalayıp yuttu. başta ona daha basit şeyler verdim. anlamaz, diye düşündüm. hayır. anlıyordu. kendine göre bir yolu vardı, ama anlıyordu. sonra ona daha zor kitaplar verdim. ikinci verdiklerimi iade ederken,kitapları ikiye ayırdı:
'bunlar teğet, şunlar içimden geçti.'
bir cesedin otobiyografisi

bazı şeyler daha iyi anlatılamaz. etrafımıza bakalım arkadaşlar, dikkatlice bakalım.