nuri bilge hep eleştirilirdi senaryolarında diyalog çok az diye. bu film tüm bu eleştirilere tokat gibi bir cevaptır. özellikle o köy muhtarının olduğu sahne diyalog nasıl yazılır? nasıl sırıtmaz? sorularının cevabını verir. bir diğer sevdiğim şey ise özel bir sinematografik öge olan elma sahnesi.