simetri hastalığı olan insan değilim, ama derli toplu bi adamım. geçtiğim yerlerde kafelerde birşeyleri düzelmekten yana sıkıntım yoktur masamı filan kendim silerim neyse;

ergenliğin zirve dönemleri öss hazırlık zamanı ağır bir ağustos sıcağı otobüse bindim, şu eski model man otobüsler en arkada koltuk yerine boşluk bırakmışlar orada kendime pencereden esinti gelecek şekilde yer buldum yamandım.

aynı sıcaktan muzdarip ve aynı pencereden faydalanmak isteyen benle akran bir kız da karşıma durdu, kızın üzerinde askılı body vardı ve omzundan görünen sütyen askısı spiral yapmıştı. ben de ağustos sıcağının bana verdiği yetkiye dayanarak gayri ihtiyari hareketle düzelttim.

kızla göz göze geldik ben ne yaptığımı elimi çekince farkettim. tokata en çok yaklaştığım andı. sanıyorum kızarmamın etkisiyle o an kurtuldum.

daha sonradan benzer badireyi yaşamış bir arkadaşla daha karşılaştım. az bilinen tehlikeli bir tarikatin üyeleri olduğumuza kanaat getirdik.