sinemada izlediğim ilk film vizontele'ydi. ilk film deneyimimin, ancak yıllar sonra sinema eğitimimi tamamladığımda anladığım, benim için özel bir yeri var. filmin ilk 20 dakikasına babamla geç kalmıştık. bütün film boyunca, acaba ne oldu da şimdi bunlar oluyor diye merak ettim. klasik sinema anlatısında kullanılan acaba şimdi ne olacak algısı daha ilk filmde bu tesadüfle yıkılmıştı. daha sonra izlediğim filmleri incelediğimde, bana ileride ne olacağını merak ettirenleri değil de, acaba bu olaylar neden oluyoru sordurtanları sevdiğimi gördüm. bu yüzden, benim için filmin sonunda ne olmuş çok önemli değil, yönetmen ilk sahneden sonunu söyleyebilir. ama, neden ve nasıl sorusunu çok iyi sorgulatması lazım.