benim için spordur. 30'lu yaşlarda biri olarak hayatım boyunca antidepresan kullanmadım. yaşadığım sıkıntıları atlatmak için beynimi uyuşturacak ilaçları kullanma gereği duymadım. kafamdaki sesleri bastırmak için antidepresan tıkacını kullanmadım. şu an psikolojik anlamda çok formda olduğumu söylemem lakin en azından vücuduma daha çok zarar vermediğime eminim.

antidepresan yerine, sadece koştum. yarınlar yokmuş gibi, bir daha doğmayacakmışım gibi koştum. ilaç yerine ağırlık basıp protein tükettim. canım sıkıldıkça oluktan ter akarcasına spor yaptım. antidepresan uyutacağına sporun verdiği yorgunlukla uyumayı tercih ettim.

belki de sıkıntı yaşamamışsındır diyecekler olabilir. bilemiyorum, bunun şiddeti kişiden kişiye değişir. ancak yaşadıklarım yaşıma göre biraz fazla. evet, hiçbir sevdiğim hayatını kaybetmedi çok şükür. ancak işlerim çoğu zaman ters gitti. tıkır tıkır bir hayatım hiç olmadı. gerçi varsın olmasın. belki zoru başarmak daha zevkli bir hayatın anahtarıdır.