hikaye çok basit aslında..

biz ekşisözlük yazarları, sözlüğe olması gerekenden çok daha fazla bağlandık, sevdik, aileden saydık.. hatta yer yer kendimizi ekşi sözlüğün bir parçası, içindeki bir kod zannettik.

halbu ki, sözlük tarafında işler tamamen farklıydı.

bizler, bir kaç klik ve bir kaç cümleden ibaret işçilerdik.. tek varoluş amacımız para sayma makinesine daha fazla kaynak yönlendirmekti...

yazarların tepkisi temaya ya da başka birşeye değil.. bu kadar çok emek verdikleri ve bu kadar çok sevdikleri birşeyin ellerinden kayıp gitmesi..

yarın aynı şeyin burada olmayacağının garantisi var mı? söyleyin a dostlar?!?