soundtrack’lerin ve iflah olmaz aşka aşıkların vazgeçilmez marvin gaye ve tammi tramell şarkısı. motown denince akla gelen en ünlü şarkılardan biri. motown zamanında ilginç bir yerdi. bir parça tutunca, plak şirketindeki bir sürü grup/sanatçı o şarkıyla şansını denerdi. bu şarkıda da durum farklı olmadı.

şarkıyı Nickolas Ashford ve Valerie Simpson 1966 yılında yazıyorlar. 1967 yılında da marvin gaye ve tammi terrell kayıt alıyor. liste başı olmasa da bolca ses getiriyor.

motown, 3 yıl sonra the supremes’ten ayrılıp solo kariyer yapan diana ross’a yeni bir versiyonunu yaptırmaya karar veriyor. bu yeni versiyonda şarkıda baştan aşağıya değişiklikler yapılıyor. daha slow, daha gospel bir hâl alıyor. hatta arada diana ross’un konuştuğu bölümler de ekleniyor. şarkı yeni hâliyle 6 dakikayı buluyor.

motown’un patronu berry gordy’nin hoşuna gitmiyor ama yine de piyasaya sürülüyor. bu arada çok uzun olduğu için radyo istasyonları kendi edit’lerini yapıp, öyle çalıyorlar. bunun üzerine motown’dakiler gordy’yi ikna edip kısa versiyonunu da piyasaya sürüyorlar. diana ross en iyi kadın pop sanatçısı dalında grammy’ye aday gösteriliyor ve şarkı büyük bir hit oluyor.

marvin gaye’in orijinal versiyonunu dinleyip, en azından yerinde oynamayan bir insan evladı yoktur yeryüzünde diye düşünüyorum. diana ross’un versiyonunda bunu yapmak biraz zor ama 2017 yılında motown diana versiyonunun eric kupper remixini piyasaya sürdü ve bence o da gayet eğlenceli bir versiyon oldu.