bir insan bir insanı ne kadar sevebilirse o kadar seviyordum herhalde, en azında kendi top noktamdı. tabii ilişkim bitti ve ben üç yıldır aşk acısı çekiyordum (bu süre zarfında ara ara konuştuğumuz için unutmaya fırsat olmuyordu)(bir kaç geri dönme polemiği de oldu), aşk acım bitti şimdi de ilişki istiyorum hatta onu da geç birisini platonik olarak bile sevsem yeter yani, o bile yok. hayat beyle. patlamadan sonra iyi misin diye araması, dışarı çıkma falan diyişi bir anlık böyle içimdeki sevgi kelebeklerini uçuşturacak sandım ama herif öyle bir yangın yeri yapmış ki kelebek kanat çırpsa her yer kül oluyor, öksürtüyor. sonraki patlamada da ben aradım iyi misin diye (%49 adetten) öyle biraz konuştuk. baktım başta güzel gibi sonra o konuştukça ben yine kül soluyor gibiyim. eeğh dedim yalama olmuşuz.