ben olamıyorum. nedenini bilmiyorum ama mutlu çocuklar ve hayvanlar dışında birilerini mutlu görmek, içimde sevinç hariç bütün duyguları uyandırıyor. bi' parça kıskançlık, biraz bencillik, mutsuzluk, sevinemediğim için gelen utanç, ardından üzüntü. bilmiyorum neden? rol de yapamıyorum çoğu zaman. birçok insan gibi en azından mutlu görünmek lazım demi? böyle zamanlarda da kendimi iki yüzlü olmakla suçluyorum. neresinden tutsan bok yani.