dün gece eski bir arkadaşla konuştum. söz döndü dolaştı eski kız arkadaşıma geldi. arkadaşım ne diyeceğini bilemedi bir süre konuyu değiştirmeye çalıştı öyle olduğunu anlayınca evlendiğini biliyorum merak etme kendisi söyledi diye anlattım durumu. uzunca bir süre bana ruh halimi sordu kendimi çok üzmemem gerektiğini zaten bu işin olmayacağını, yaş farkını, ülke farkını uzun uzadıya anlattı. en sonunda her zaman olduğu gibi takmıyorum zaten o mutluysa bende mutluyum lafı çıktı ağzımdan. bu laf onuda beni de rahatlattı.

sonra gece yatarken bu lafları düşündüm. uzunca bir süre.

mutsuzsun oğlum işte niye kandırıyorsun kendini. evlendiğini duyduğunda başından aşağı kaynar sular dökülmedi mi kendini camdan atmak istemedin mi niye kandırıyorsun kendini. mutluymuş !

sürekli aynı şeyleri tekrar ediyorsun. bir şeyler seni mutsuz ediyor ve sen bu mutsuzluğu reddedip mutlu taklidi yapmaya çalışıyorsun. o mutluysa bende mutluyum, mutlu olsun yeter diye diye kendini avutuyorsun. işin sonunda daha da mutsuz oluyorsun.

başkaları için mutlu olmayı bırak ve kendi mutluluğun için çaba göstermeye başla artık.