medya sektöründe kadınlara yönelik tacizleri gözler önüne serme gayesi var gibi görünüyor başlangıçta. medyanın kadını sergilenen, bakılan bir nesne gibi kullanışı anlatılıyor. ama filmin izleyicisine verdiği asıl mesaj bunun tam aksi sanki.

uygunsuz teklifleri hür iradeleri ile kabul edip, kariyer basamaklarını hızla tırmanan karakterler yıllar sonra mağdur rolüne bürünüyorlar. içine girmeyi tutkuyla arzuladıkları sektör onları metalaştırıyor, farkındalar, sistemin yaratıcıları arasındalar hatta. ama bundan da mağdur olma zamanı geldiğinde, ondan da mağdur oluyorlar. bu işin gerçekte böyle olduğunu düşünmüyorum kesinlikle, fakat film durum sanki böyleymiş gibi bir tablo çiziyor.

feminist bir çizgide duruyormuş gibi görünen; kadın düşmanı, ikiyüzlü bir film izlemiş gibi hissettim. oyunculukları bir kenara koyacak olursak, filmi beğenmedim.