büyük ev ablukada

13 aralık mutsuz parti konserlerinde bize hayatımızın en iyi gecelerinden birini yaşatmış acayip grup.

dahil olduğu akımdaki gruplardan hiçbirinden keyif almadım şimdiye dek; hatta müzikten bile saymadım açıkçası. kendisinden de hiç haz etmiyordum başlarda. lakin ne olduysa, son bir yıldır fırtınayt'a engel olamadığım bir şekilde kapılıp gittim. hayatımın o döneminin en orta yerine geldi teklifsizce oturdu. önce yadırgadım ve itelemeye çalıştım. karşılık vermedi ama gitmedi de. "ne zararım var ki sana?" dercesine kendi halinde ve sakince içime baktı. ne bir şey istiyordu benden, ne de bana bir şey vadediyordu. sadece oradaydı, kendi köşesinde bağdaş kurmuş oturuyordu. ben de geçtim oturdum yanına. o günden beri de düzenli dinliyordum.

sonrasında konser haberi geldi. başta gitmeye yönelik pek umudumuz yoktu maddi ve zamansal imkanlardan dolayı. ama spontane bir şekilde gözümüzü karartıp "gidelim bakalım konsere" dedik. her şey çok ani ama bir o kadar güzel oldu. çok uzun zamandır üst üste bu kadar mutlu gün geçirmemiştim. eșlikçimin harikulade bir insan olmasının yanı sıra, bunda konserin enerjisinin ve atmosferinin de çok büyük bir payı oldu. dinleyicilerin hem kendi aralarında, hem de grupla aralarında inanılmaz yoğun bir korelasyon vardı ve aynı fiziksel bütünün bir parçası gibiydik her birimiz. aramızda sessiz bir anlaşma varmış gibi koordineydik garip bir şekilde. fırtınayt'ı karışık bir sırayla, arada full faça albümündeki şarkılarla da besleyerek çaldılar. hoşçakal kadar'da korhan futacı saksofonuyla eşlik etti, hepsine ne fena'da sahneye kadar taşan birtakım zıplamalar yaşandı, arayan bulur ve güneş yerinde'de gülin ve bartu'nun müthiş sahne kimyasıyla altüst olduk; ama konserin en büyük sürprizi benim için kesinlikle olanla olunmaz'ın çalınmasıydı. her dinlediğimde -bilhassa solosunda-hayat ve onun akışına dair beni acayip düşüncelere batırıp çıkaran bir şarkı olduğundan, sanki bir başka boyuta bir portal açıldı. olanla olunmaz'ın bendeki yerini avucunun içi gibi bilen eșlikçim, tam solonun girişinde, hayali uzay gemimde yanımdaki yerini aldı. bende tarifi imkanlı olmadığından, tam o anı hayatımın sonuna dek çok net hatırlayacağım gerçeğinden başka bir şey söyleyemem.

velhasıl tatmin edici bir geceydi. ara verilmediği ve şarkılar arası sohbet muhabbet dönmediği için çabucak bitmiş izlenimi verse de, epey şarkı dinledik. mutsuz parti şekli demişler ama, basbayağı mutluluktu bizim için.