-
benim için ay sanırım, her evresi ayrı güzel ama dolunay bir başka cezbediyor beni.
küçüklüğümde gece yolculuğu yaparken hep ayı seyreder, beni takip eder sanırdım. göremeyince de üzülürdüm.
güzeldir ay. gecenin zifiri karanlık olmasını engelleyip ışık sağlıyor, yolunuzu bulabiliyorsunuz. gündüz yerini güneşe bırakıp, ayıp olmasın diye saklanıyor ama gece tüm asaletiyle ortaya çıkıyor. e boşunu ay parçası demiyoruz güzel insanlara.
sessiz bir gecede yıldızları izlemek isterseniz beni daha iyi anlarsınız. -
doğanın kendisi olması muhtemeldir, yarattığı ve yok ettiği her şey ile. -
(bkz: o) -
ilk tercihim ırmak. ırmakları çok severim, bir yandan akıp giderken bir yandan da hep olduğu yerde durur. "zaman" olgusunun yeryüzündeki hali, yansıması gibi.
ikincisi ise ağaç. ağaçlar ırmakların tersine durmayı temsil ediyor, bir varlık hali olduğu yerde değişmez göçmez vaziyette. -
dereler değilmidir hem isyanın hem dinginliğin simgesi. birde ucunda şelaler vardır ki en güzelleride onlar değilmidir. -
at. o kıvrımlar bir harika.
tabii bu ilk aklıma gelen, doğadaki her şeyin çok güzel olduğunu ve estetik yargılarımızın temelini oluşturduğunu düşünüyorum yoksa.
laleler çok güzel değil mi bu aralar mesela? -
şelaleler, insanın nefesini kesen böylesine dehşet ve coşku verici çok az şey gördüm. listenin devamında ise yağmur ve yaylalar var. -
guneştir bence. doğuşu ayrı güzeldir insanın ìçini ısıtır, batışı ayrı güzeldir rengarenk olur gökyüzü sadece seyretmek insani rahatlatmaya yeter en sıkıntılı anda bile. gün içinde yorulduğun anda imdadına yine o yetişir şöyle bir bakarsın sadece,deşarj olmanın en keyifli yolu. en güzeli de gece onu beklersin, özlersin. bilirsin ki hayat onunla başlayacak, yarın güzel şeyler olacak ve hepsi onun sayesinde olacak. -
sevgilidir. -
(bkz: kel kartal)