toplumun onları pohpohlamasından kaynaklıdır biraz da. "tanrının yeryüzündeki eli" diye bir mevkileri var resmen halkın gözünde. bir çocuk tıp kazanınca ooo vaaay falan mühendislik kazanınca aferin... bir de mühendisin okumasını onun yanında okumak görmezler. "ama onların dersleri çok zor" falan der herkes. hiç de abartılacak bir yanı yoktur halbuki. okur okur girerler sınava. ne yorum yapması istenir ne başka bir şey. ama mühendislik okuyorsanız konuyu anlamanız yetmez soru çeşitlerini öğrenmeniz, formülleri ezberlemeniz gerekir. bir de hoca kılsa zaten geçemezsiniz orası ayrı zaten. hem doktorların okul dışında kendilerini geliştirmeleri gereken bir konu pek yok. ne de olsa kimse bunları işe almayacak. yine bir sınava girip atanacaklar devlete. ama mühendisler bir şirkete girecekleri için dil öğrenmeleri, sosyal olmaları, program bilmeleri falan filan bir sürü şey gerekir. bunlarla ilgilenip bir yandan da okulla uğraşırlar. ama baktığınızda tıp okuyan daha çok yorulur diye gözükür. ekşide biri doktor ve mühendis karşılaştırması "doktor sanatla uğraştığında ferhat göçer, mühendis sanatla uğraştığında leonardo da vinci olur" diye özetlemişti. olay böyleyken biz hala doktor egosu çekiyoruz.