bir şeye canım sıkıldığı anda, hatta gerçekten saniyesinde aradığım, konuşurken o üzüldüğüm şeyi unuttuğum, saatlerce mızmızlansam da, aylarca aynı şeyleri anlatsam da, kızsam da hiç ama hiç vazgeçemeyeceğim. arkadaş demiyorum artık, benim öz kardeşlerimden farkı yok. ailemizin bi üyesi gibi. kendimden çok güvenirim, her şeyimi ama her şeyimi gözüm kapalı emanet ederim. bir insanın hayatında en çok ihtiyaç duyduğu şey budur herhalde. geçen bir şeye canım o kadar sıkıldı ki, hemen aradım üç saat sadece iki dakikalık yaşadığım bi şeyi anlattım. telefonu kapattıktan sonra dedim ki o olmasa kendi kendimi yerdim herhalde yine de rahatlamazdım. iyi ki var. en kötü günümde de vardı, en güzelinde de. hep olsun. çok seviyorum.