-
hey sen, gece! sahipsiz köpek desem değilsin şımartılmış çocuk desem hiç değilsin. nesin sen? benim için ne olduğun önemli. sürekli sana sarıldığımdan mıdır bilmiyorum.
gece! sar beni sevginle. -
yine bir kalem daha bitti gece. vakitlerden yine sen. kim bilir kaç kalem daha tüketeceğim? yapma bunu diyorum kendime. kır kalemlerini. deftere zinciri vur.
neden olmuyor gece? -
gece yine ne hale getirdin beni. tek damla yaş çıkmayan şu gözüme ne yaptın da orayı açtın? biliyorsun gece sevimsiz, duygusuz bir insanın tekiy(d)im ben. ama yok. bu beden tekrar ayağa kalkmasını (ne yazıkki) biliyor. sana inat direnecek ve daha da kırılacak.