ülkemizde “bugün aslında dündü” ismiyle gösterildi ancak “fare günü” yada “fare kapanı” isminin kulağa daha hoş geldiğini düşünüyorum. neticede adamımızın bir kapana kısılmış durumu vardı. filmdeki sürükleyici nokta da bu zaten phill conners’in bu kapandan nasıl çıkacağını beklemek, bununla birlikte aynı kapana kendimizi de sokmak. hatta bizzat ben, biraz daha ileri gidip günlük hayatıma da bu kapandan hazırladım bir adet. şöyleki karakterle kendimi nasıl özdeşleştirmişsem, her sabah 6:00’da cher’den gelen i’ve got you babe cep telefonumun alarmını oluşturuyor. devamı spoiler içerebilir;

film ukala phill conners’a gelen bir günlük görevle başlıyor, soğuk bir amerikan kasabasında kutlanan dağ sıçanı günü festivali için görevlendirilen phill conners yerel bir kanalda çalışmasına rağmen kendini dev aynasında gören bir hava durumu spikeridir. son derece rahattır, hatta işi “donsuz geceler”’e kadar götürebilecek bir özgüvene sahiptir. bir günlük görevi tamamlayıp biran önce evine dönme planı yapan phill için beklenen olmaz aynı günü yeniden yaşayan phill conners bu kapandan nasıl kurtulacağına dair yöntemler geliştirir.

filmin içine çektiği nokta; aynı durumda ben olsam ne yapardım sorusunu sormamız ve ben olsam banka soyardım, yabancı dil öğrenirdim, piano çalardım, sevgilim olurdu gibi tipik bir erkeğin aklına gelenlerden öte bir şey yok phill de bunları yapmaktadır ancak nereye kadar, bu kapandan kurtulmak için intiharı bile dener. filmdeki güzel noktalardan birisi kendisini tekrarlayan sahnelerin kesinlikle baymaması bu konuda yönetmen, seyircinin ilgisini yukarda tutmakda oldukça başarılı, gelelim phill conners karakterini canlandıran bill murray’e o yıl en iyi erkek oyuncu dalında oscar’ı philadelphia ile tom hanks’e kaptırsa da kesinlikle oscarlık bir perfornmans gösteriyor, kadın oyuncu andie macdowell’da oldukça başarılı. sadece bill murray perfornmansı filmi izlemek için yeterli sebep.