kimse hiç gelmeyeceğinden emin olduğu birini beklemez. geleceğine dair aptalca, kaynağı olmayan, manasız bir umut besler içinde. umudunu yitirmesi çok zordur o insanın, gözüne gözüne sokmanız gerekir artık gelenin o olmayacağını. belki de beklediği insanın kalbini parçalamasına daha fazla dayanamaz ve vazgeçer umut beslemekten.
acının insanı değiştirdiği bilinir. ve vazgeçmek zorunda kalmak, vazgeçme vaktinin geldiğini anlamak güzel duygulara yapılan en büyük işkencedir.