"ne çektin kızım bee!" derim yıllar yılı.. zira iş tecrübemden çok yol ve araç tecrübem vardır desem yalan olmaz. ne kazalar atlatmadık biz günde 4 en az dört saat süren yolculuklar sonucu; ne felaketlerden dönmedik ev ve iş arasında gelip gitmelerde.

yıllar yılı çalıştığım yerden ayrılmak istememin önemli sebeplerinden biridir bu aradaki mesafe. hele mesaiye kaldığınız akşamlarda, karda-kışta. işimin olduğu yerde ise ev sahibi olmak akıl karı değil. hali hazırda evime yakın tersaneler, sanayi bölgeleri vs varken şansı eve doğru olarak kaydırmak istiyorum.

ayaklarınızda hal kalmaz, dizleriniz sizi taşımaz. kendinize vakit ayıramazsınız, en basiti bir spora dahi.. yolda canınız çıkmışken nasıl spor yapmaktan söz edilebilir ki? mesaisiz günlerde 17.30 da çıktığım işimden, evime 20.00 ve sonrası geliyorsam ben neden yaşıyorum, ne için yaşıyorum sorularını sordurdu şu yaşımda bana..

zor bir süreç beni bekler.