şimdi istanbul üniversitesi'nde öğrenim gördüğünüzü, yarın sabah 10.00'da finalinizin olduğunu ve bu finale çok çalıştığınızı düşünün. daha sonra böyle haberler gördüğünüzü, arkadaşlarınızın ve hatta lise öğretmenlerinizin bile sizin için endişe ettiğini, size mesaj atıp uyandığını düşünün. son olarak ise bu haberin evdekilerin kulağına gittiğini ve kızım acaba yarın gitmesen mi? bir sınavdan ne olacak sanki dediklerini düşünün.

bu olayı demin arkadaşım bire bir yaşamış ve telaşla beni aradı. sesi cidden çok kötüydü. kafası çok karışmıştı hatta gitmemeyi bile düşünüyordu.

yani bu olay üzerinden ülkenin mevcut durumunu, psikolojisini anlayabiliriz. artık çok uzaklardaki insanlar için, tanımadığımız insanlar için bile üzülür, endişelenir hale geldik. terör ülkeye bütünüyle girdi. artık terör evin içerisinde küçük çocukların yanında konuşulur hale geldi. düşünün bir aile çocuğunun çok çalıştığını bildiği halde o kadar emek verdiğini bildiği halde neden, ne için sınava girmesini istemez.

işte böyle endişe ve korku içinde yaşayan bir toplum haline geldik. artık aileler yeter ki çocuğuma bir şey olmasın, bir şey olmaması için okuluna gitmesin diye düşünüyor. her şeyi bıraktık sadece sevdiklerimizin canını düşünüyoruz. durum çok vahim çok..