anne kızın duyduğunu öğrendiğinde ne kadar üzüldüğünden bahsederken aklıma annesi babası işitme engelli olduğundan 4 yaşına kadar duyabildiği farkedilmeyen işaret dili hocam geldi. annem babam duyduğum için mutlu değildi anormal olan benmişim gibi hissettim demişti nasıl bir şey olduğunu filmi izlerken farkettim.

karşımda fransızca kufredilse hayran hayran dinleyecek biri olarak filmi sevmeme ihtimalim pek yoktu zaten. izleyen herkes için kırılma noktası babanın kızın sesini hissetmek istediği sahne olmuştur sanırım. salya sümük ağlatan değil de boğazda bi yumruk bırakan cinsten, ailenin samimiyetini hissedebileceğiniz, kulaklarınıza ziyafet çektirecek sıcacık bir film.