1. kimsenin intihar hakkını elinden almak düşüncesinde değilim. ya da hali hazırda gerçekleştirmiş olduğu eylemi sorgulamak bana düşmez, düşmemeli de. lakin bir konu var ki orada durmak lazım. sosyal mecraların bu kadar fazla her yaşa nüfuz ettiği bir zamanda, intiharı mutlu bir son gibi düşündürtmek ve lansmanını yapmak ne kadar doğru bir harekettir, üstelik çok ince düşünceli dediğimiz insan tarafından, orası bir kaos yaşatıyor bana..

    intihar olayları artmıştır, artmamıştır bilemiyorum. araştırmasına girmedim ama her şeyi meşrulaştırmak adına ben herkesin gözü önünde gerçekleştirilmesine karşı oldum. henüz ergenliğe bile adım atmamış bir çocuğa, bu olayı anlatamazsınız. haa denebilir ki, bunca çatışma, savaş, bombalar arasında tanımları zaten doğru yapmamız beklenemez. yani bir kibrit de biz çakalım bu fitilin altına öyle mi?