filmin kendisi de en az black meet kadar kafa yapmaktadır. birbirine dönüşen ve devinim içinde kaybolan karakterlerin hepsinde ortak olan şey iliklerine kadar bencil bir acı, nevrotik bir seksüel istek..

parçalanmış ve yastık kılıfına konmuş yazı aracının, ertesi gün açılınca binbir türlü uyuşturucu çıkmasının bende acı bir tebessüm yarattığını söyleyebilirim. ki o da dönüşümden payını alıp yerini paranoyaklıkla intihara meyillilik arasında kendine yer bulmaya çalışan sıcak bir ölüm fikrine, hatta ölüm de dahil olmak üzere, içgüdülere aykırı bir şekilde çalışan her türlü fikrin teşvik aracına evrilmesi, tekrar clark nova ya olan özlem, en beğendiğim kısımlardan biridir.