-
sırf dolmakalemlere olan hevesimle başladım yazmaya. sonra kendini ifade etmenin zevkine varınca, bilgisayarda da yazmaya başladım; ama kesinlikle dolmakalemle, daha doğrusu el yazısıyla yazmanın hazzını hiç bir şey vermedi. sanırım ben salt yazmak eylemini, kendini ifade etme eyleminden daha çok seviyorum -
unutan varlığımıza hatırlatmak için -
kendine itiraf etmenin yoludur yazmak. -
''insan bir iletişim ve diğerleriyle buluşma ihtiyacından yazar; kendisine acı vereni açıklamak ve mutluluk vereni paylaşmak için. insan kendi yanızlığına ve başkalarının yalnızlığına karşı yazar. yazdıklarını okuyan kişinin dilini ve hareketlerini etkilediğini ve birlikte kurtulmak için birbirimizi daha iyi tanımamıza yardım ettiğini varsayar.'' der eduardo galeano -
okunsun diye. okudukça birileri fikirlerine dokunur. bir nevi teşhirciliktir. açar gösterirsin kendini. izlendiğini bilmek haz verir yazana. başkalarının odalarına ayakkabılarınla paldır küldür izinsiz dalmış olursun. işin ilginci bu okuyan için rahatsızlık veren bir durum değildir. -
ben yazmaya konuşamadığımda başladım...
içimi dökmeliydim, susmamam gerekiyordu...
iyi ki yapmışım... -
kafamdaki birbirine karışmış düşünceler yumağını çözmek için yazıyorum ben, hatta bu durum entrylerime bile yansıyor bazen. örnek vermek gerekirse anlatımın akışını bozan ayrı cümleler, sözler falan.
her neyse, rahatlatıyor. -
bir konu hakkında farklı yorumları ve bakış açılarını yakalayabilmek için. okursun, işte tam olarak benim düşüncem bu dersin. bazen ufak tefek şakalar yaparsın. bazen de bazı düşünceler seni çığrından çıkartır o zaman da kendi düşüncelerini yazarsın. herkes farklığı zamanla daha iyi kavrar. büyürsün, büyütürsün ve gerçekten değişirsin. -
tanrı ile rekabet etmek için yazarız. -
neden yazmayalım? şu hayatta yapabildiğimiz ve elimizden gelen yegane şeylerden biridir yazmak suruçta,ankarada ,istanbulda bombaları patlattılar bunca insan sırf bazı amaçlar uğruna yitip gitti ne yaptık ne yapabildik? hiç koca bir hiç yazmak dışında tabi çünkü yazmazsak çıldıracak gibiyiz.
bir kızdan hoşlanıyoruz günlerce haftalarca belki aylarca peşinden koşuyoruz sonuç ne oluyor genellikle hayal kırıklığı neden peki? çünkü duygusalız çünkü içimizde kötülük yok o kıza her hangi bir zarar vermiyoruz ne yapıyoruz yazıyoruz oysa bu zamanda böyle yapmak ve davranmak kaybetmeye mahkum kılıyor bizi bazı şanslı adamlar veya kadınlar kendileri gibi güzel insanı buluyorlar bazıları ise hep yalnız.
günün her hangi bir saatinde olur olmadık bir şey için annemize bağırıyoruz kimimiz sesli bir şekilde özür diliyor kimi içinden yapıyor bunu kimi ise yazıyor.
yağmurda, karda dilenen insanlar görüyoruz çöpleri karıştırıp yemek arayan insanlara tanık oluyoruz ne yapıyoruz yazıyoruz ve elimizden geldiği kadar yardım etmeye çalışıyoruz.
yazıyoruz çünkü eğer yazmazsak katlanamadığımız acılar içimizde büyüyerek bizleri yer bitirir bizim ifade şeklimiz bu.