sinema deyince akıllara recep ivedik, avm, patlamış mısır geliyorsa doğru önerme olabilir. oysa ankara'nın kızılırmak'ı, akün'ü vardı. tunalıdan aşağı bir sonbahar akşamı salınmak vardı. belki sinema format değiştirdi. aileler çocuklarını kreş gibi animasyonlara itelerken, ortaokul bebeleri de 5 kişi toplaşıp recep ivedik'e girdiler. şunu da söylemek lazım yerli sinemacılar yatsın kalksın atıf yılmaz'ın arabesk'ine, yavuz turgul'un eşkiya'sına dua etsin. şener şen faktörü ile batmaya yüz tutmuş bir sektör son anda kurtarıldı. şahsım adına başka sinema ve altyazı dergisi beni sinemadan koparmayan gönül bağım.