çocukluğumdan beri zihnime ince ince işlenmiş, soğuk bir ülkede yaşama isteğini yazdığı kitaplardaki tasvirleriyle kamçılamış saygıdeğer yazar. aniden gelen ölüm, başladığı işi tamamlamasına engel olsa da; çok büyük bir okuyucu kitlesine sahip olmanın hazzını umarım ki sisli bahçelerde yaşayabiliyordur.
evet, belki çok edebi eserler bırakmadı ardında, ancak polisiye türünün en iyi örneklerinden birisini; üstelik ilgiyi artırmak, entelektüel bir hava katmak amaçlı hiçbir paralel kurgu yaratmadan (evet, lafım sana dan brown!) bizlere sunmayı başardı.
son bir not olarak da belirtmeden geçemeyeceğim ki; üçlemesini (ki şimdi öğrendim ki artık dörtleme olmuş) okuduğum dönemlerde dışarıda yemek yerine hep sandviç yemiş, kahve içmiştim. beni bu denli etkileyen kuzeyli bir yazardır kendileri...