2000 kışı izmir sinemasının yaklaşık 1000 kişilik salonunda sadece 2 kişi olarak (arkadaşımdı) izlediğimiz gerçek bir sanat eseridir. şu an pek anımsamıyorum ama sanırım er ryan'ı kurtarmak ile aynı dönemde gösterimdeydi, bu nedenle yeterli ilgiyi görmedi, gerçi farklı bir konjonktür ya da zamanda da gösterime girmiş olsaydı değişen bir şey olmayacaktı. iyinin kötüden ayırt edilemediği populer değerlerin etik değerleri al aşağı ettiği toplumlar için fazlaca anlamlı bir filmdi ne de olsa. sonradan bir kaç yerde okumuştum; terrence malick'in 20 yıldan sonra yaptığı ilk filmmiş bu detay filme olan hayranlığımı daha da arttırdı.
er ryan'ı kurtarmak ile kıyaslayarak anlatmak filmi gerçekten anlatmak için en iyi yol olmalı çünkü çoğu kişinin er ryan'ı izlediğini varsayarak en azından bu kıyas daha reel izlenimler verir.
er ryan'ı kurtarmak tipik bir kahramanlık filmdir, savaşın vahşetini gözler önüne serer fakat ince kırmızı hat bir tepe için savaşmanın ötesinde ölümün filmdeki her fert için yarattığı reel psikolojik durumu gösterir.
er ryan'ı kurtarmak'ta düşman düşmandır, ince kırmızı hat'ta düşmanı esir düştüğü anda insan olarak görürsünüz.
kısaca anlatmak gerekirse biri kahramanlık hikayesi iken diğer olağan üstü bir sanat eseridir. ne imdb'de ne de sinema gösterimlerinde gerekli ilgiyi görmemiş olması üzücü olsa da the thin red line üzerinden 15 küsür yıl geçse de kendinden söz ettirecek kadar muhteşem bir filmdir.
filmden bir alıntı:
where is it that we were together?
who were you that ı lived with?
walked with?
the brother
the friend
darkness and light
strife and love
are they the workings of one mind?
the features of the same face?
oh my soul , let me be in you now
look out through my eyes
look out at the things you made
all things shining...