akış, gidiş geliş anlamlarına gelen terim.

ülkemizde araç trafiğinde yaşananlara uzun zamandır dikkat ediyorum. yollarda insanların birbirlerine bağırıp çağırmaları, anlamsız kavgalar, gereksiz kornalar, selektörler, küfürler, kıyametler vb.

herhangi bir insanın arabasına bindiği zaman büründüğü ruh hali sanki bilinçaltındaki bazı duyguları dışarı çıkarıyormuş gibi geliyor bana. ne kadar naif olursanız olun trafikteki herhangi bir sataşmada içinizdeki canavarın dışarı çıkmaması mümkün değildir.

bu durumun insanlardaki eksikliklerden mi yoksa bastırılmış arzulardan mı kaynaklandığını daha derinlemesine incelemek gerek. kendimden de örneklemem gerekirse ben de bazen trafikte canavara dönüştüğümü hissediyorum. özellikle o günlerde neden bu hale geldiğime dikkat ettiğimde ya birine sinirlenmişimdir de ona bağıramamışımdır, ya o ayki ödemeler sıkıştırmıştır, ya evde bir problem vardır vb. trafiğe dikkatlice baktığımızda bağrışmanın, sataşmanın, kornanın ^:evet korna için ayrıca yazıcam^ bu derece yaygın olması insanların aslında mutlu olmadıklarını ya da problemleri olduğunu gösteriyor. toplumsal olarak bir gerginlik var. bu durum trafikte apaçık görülebiliyor. herkes birbirinin üstüne basmak istiyor, herkes birbirine bağırıyor, herkes birbirini dürtüyor.

trafik toplumsal hastalıklarımızın görüldüğü en güzel sahnedir kanımca.