yılmaz güneyle olan arkadaşlığı için böyle söyler:
"o arkadaşlık hemen bir kaynaşmaya dönüştü. çünkü ikimiz de bir eşitsizliğin olduğunu görüyorduk, duygusaldık. birer genç don kişot’tuk, yani solcuyduk. yani insanların özgürce yaşayabilecekleri, özgürce düşünebilecekleri, yani ekmek yeme özgürl üğü, ayakkabı giyme özgürlüğü, okula gitme özgürlüğü gibi düşünceler içindeydik. hemen tabii iyi iki arkadaş olduk"