tam olarak benim felsefem.. bunun en tipik örneği çocukken babamın beni toyzararsa (böyle yazılmıyor ben de biliyorum) götürüp istediğim bir oyuncağı alma hakkı vermesi ve benim de sevdiklerim arasından seçemediğimden hiçbir oyuncak almadan eve dönmem. eskiden insan ilişkilerinde de böyleydim, ya çok yakındım ya da o kişi beni zerre gram alakadar etmezdi. yeni yeni grilerim de oluşmaya başlıyor ama hayatta.