1. laf yiye yiye oluşum kevgir,
    aşık umursamazmış istanbul, izmir
    şehrin ne önemi var, zaten gönüller bir
    gönüller bir olursa onlar da tektir.
  2. bu nasıl atışma ne kafiye var ne ayak
    azdı gitti yeni nesil ne dur var ne durak
    buda utiopia'dan youreads'e bir kıyak
    ağalar yaş ile kuruyu aynı sepete koymayak
  3. varlık yoklukla açıklanır teklik çoklukla
    temizlik açıklanır elbet saki boklukla
    yüreğin temiz olsun gerisi laf ü güzaf
    açlık açıklanır bellidir ki toklukla

    okçu nasıl terk edersin sen beni
    senin iki n arası olduğun nerden belli
    bakmakla görmek arasında epey bir fark var
    ettiğin yemini unutma dedin sadece beli

    okçu bu ne ayrılık nedir ay ve karanlık
    biri ışık biri güneş zaman belki bir anlık
    neden, neden diye beynim içimi yer
    buldum küçük iğneği aradığım yer samanlık

    git, gelme bir daha, kimse demesin sana
    ismini haykırmasın söylemesin sana asi
    susu söyleme, okçu ok atan elidir
    kendi eli değil benim elimdir bana

    kelimeler tükensin bitsin nokta ve virgül
    bülbülün bahçesinde olayım ister tek gül
    sus, sus artık gönlümü çok kırdın sen
    artık ateş vaktidir istemem tek bir kül

    ben, ben aynayım sana bir tek tanrım
    beni çok yapan şey gördüğüm bu şey sanrım
    oysa tekim, yıkılsın tüm perdeler duvarlar
    gerçek açığa çıksın gerçek oğlum tanırım.
  4. nazlı gelin çeşme başın tutmuş salınır
    aşıklar başlıkta atışır durur
    olaya müdahil olayım derken
    mevzunun başını kaçırdım kaldım
  5. lalesi sümbülü cana gelende
    nöronlar eğleşip dile gelende
    aşık cliff sözüme söz söyleyende
    iki çift kelam edesim gelir

    mani dizdik amma, sanma ki reel
    haybeden okunur burda martaval
    nerde görsem manime edilir sual
    hesabı kapatıp gidesim gelir
  6. dur gitme calypseth, şairler ölmez
    sen yoksan burada gözümüz gülmez
    çokluk tekliği, yokluk varlığı anlatır
    adamın hası zihniyle bile bölmez
  7. "giderim" der iken, lafın gelişi
    duygusala bağladın sen şimdi işi
    tasavvuftan anlamam, mecazım kıttır
    bu maniyi okuyan ağır sapıktır

    sonu tam olmadı.
  8. ben de geldim atışmaya ey dostlar
    gece gece kelimeler kafama toslar
    bir an önce yatıp uyumam lazım amma
    atışırken bitsin önümdeki şu tostlar
  9. her şey hala bir dostum, çokluk bir yanılsama
    kelimeler anlatır, romanı kim yazdıysa
    kimi kelime güzeldir, kimisi de çirkin
    sonsuzun yanında yoktur başka bir şey asla

    duygular olmadan ölüden ne farkın var
    akıl bir yere kadar aşkı anlamaz ki zaar
    vereyim sana mecaz diyeyim sen bir sözsün
    ne zaman atarsan at hep yek gelir zar
  10. vakitsiz düşeş atsan ah neye yarar
    zamanı gelmemişse zar tek gelir zahar
    fincan ile atsan bile nafile
    lelele sakine kalk gidelim tütüne