tanışmak nasip olmasaydı keşke...

yan odamdaki arkadaşları birkaç gün önce tanıdım. saat 3 civarı idi.

uyumaya çalışıyorken yan odadan nizami aralıklarla bir ablamızın çığlık sesi geliyordu. epey bir sürdü bu. sonra ses artmaya başladı. en son üstümü değiştirip diğer odaya gittim.
kapıyı açıp "beyler, yan tarafta uyumaya çalışıyorum biraz sessiz olur musunuz" dediğim de. üçünden ikisi bana döndü. diğeri hala ablanın hatlarını bilinçaltına kazımakla meşguldü