ezginin günlüğü'nün en sevdiğim şarkısı. hüsnü arkan başka bir şey tabi.

fincana kahve koydum gel diye de biliniyor.

ay nerde doğsa oradaydık
dallarda zerdali çiçekler
savrulup gider rüzgar esince
bütün bir bahar böyle geçti

anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymış meğer o içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri

fincana kahve koydum gel
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağın üstünden aman aman
dallarda beyaz çiçekler

dağıldım gecenin karasına
artık kimse kıramaz beni
o kül gibi deniz o sessiz kız
kayıp bir sandala binip gitti
ne sen söyledin derdini
ne ben sevdiğime inandım
unut geçen eski günleri
bunca yıl sonra nasılsın

anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymış meğer o içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri

fincana kahve koydum gel
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağın üstünden aman aman
dallarda beyaz çiçekler