insanın en güçlü iç güdüsü yaşamak olduğundan dolayı bu konuyla ilgili kararlarında bencildir, ancak asıl önemli olan bireyin değil türü devamı olduğundan (yukarıda bahsedilen - gen bencil'dir kitabında da geçiyor) türü ingilendiren bir tehlikede bireysel bencillikten ziyade tür çıkarlarına göre hareket eder (istisnalar her daim mevcuttur).

ama insanı asıl güzel yapan bu içgüdülere boyun eğmek zorunda olmaması, ne kadar içgüdüsü bencil de olsa kendini yeterince geliştiren bir insan özgeci olabilir, ahlak kurallarına (kendi çıkarları ile çelişse dahi) uyabilir, insan bencilliğini bir ölçüde yenebilir.