hiç değilse kendilerini "aydın, kültürlü, entelektüel... " gibi tanımlamalarla öne çıkaran ya da öyle görünen /görünmeye çalışanlarca kategorize edilmemek, cinsiyetçi yaftalara maruz bırakılmamak isterler mesela.

sürekli "kadınlar şöyle, kadınlar böyle" genellemeleriyle aşağılanmamak isterler. yüzlerce kitabı yalayıp yutmuş bütün o bilge adamların, hiç değilse okuduklarını içselleştirip, türümüzü "kadın-erkek" diye sınıflandırmadan artık "insan" paydasında birleşmelerini isterler. çünkü bilirler ki ancak cinsiyetçilik ortadan kalktıktan sonra birbirimizi gerçekten anlayıp zıtların birliğine varabiliriz. zıtlıklar, farklılıklar iyidir ve hayatın dengesi bunda gizlidir. farklı olduğumuzdan değil midir "kavgalarımızın böylesine ateşli, sevişmelerimizin böylesine tutkulu" olması?