lise son sınıftayken dershanede bir coğrafya hocamız vardı ve karadenizliydi. sempatik ve zeki adamdı fakat konuşması, tipi vs dershanemizin "temel" karakteriydi kendisi. bu arada saçları erken yaşta dökülmüş olduğundan derste kafası ayna gibi parlar, hoşgörüsüne sığınılarak derste bunun üzerine şakalar yapılırdı. şakaların doruk noktası ise doğum gününde sınıfın erkeklerinin hocaya on ikili tarak seti hediye etmesiydi. normalde şakaları gayet kaldıran ve gülüp geçen hatta kendisi de katılan hocamız tahtaya kocaman bir yuvarlak çizip "aha hepiniz böylesiniz lan" demişti. tabi ki sınıf gülmekten yerlere yatmıştı.