“adım zebercet, zebercet. bu otelin yöneticisiyim. 28 kasım 1950’de doğdum yedi aylık. annem 44 yaşındaymış o zaman, babamdan büyük. dört kez düşük yapmış bana kadar. sünnet olduğum yaz öldü. 1960’ta ilkokul üçteydim. orta ikiden ayrıldım. bir süre aylak dolaştım. sonra askerlik, 1971’de terhis oldum. babam birkaç yıl önce öldü. oteli ben yönetiyorum 1980’den beri. sorumluluk isteyen bir iş. adım zebercet, oysa ben sizinkini bilmiyorum. gecikmeli ankara treniyle geldiniz üç gün önce. kaydınızı yapamadım, adınızı söylemediniz. döneceğinizi biliyorum gittiğiniz
köyden, hacırahmanlı’dan. ‘bir haftaya kadar dönerim.’ dediniz.”