sanırım sonsuz bir yalnızlıktan ötürü..herkesle konuşabilirsin ama kelimeler gömülü kalır ya içinde hani... kalabalik ama tenhadir etraf. elbisesiz, kimliksiz bir an istersin. böyle kendini olduğun gibi yansitabilecegin, korkmadan kimseden ve dahi umursamadan, umursanmadan.. bilinmeye ihtiyaç duymadan bir de.

sanırım bunun için ben, bazen, bişeyler karaliyorum burada.