nihayet bir murakami kitabını sevdim. iq84 sen sonra bu yazara bir şans daha vereyim demiştim. eee! japon'ların bir bildiği vardır de mi? ada'mın kitapları çıkacak denince erkenden satış noktalarında uzun kuyruklar oluşturduklarına göre! böyle düşünüp ilk kitabı bir sürü para bayılıp almıştım. o kitap ben de hayal kırıklığı olmuştu. ben de bazen başıma gelenleri hakediyorum yani, kitabın ve yazarın halkında tonla yazı okudum. bir çok okuyucu iq84 kitabını okuyup umdukları kadar iyi bulmamışlardı. buna rağmen gidip kitabı aldım.
neyse, ama bu kitap gerçekten güzel! "hep aynı şeyler" adlı dünyasında uykusuzluk ile öngörüleri artan ve bilinci farklılaşan bir kadının kısa, yalın öyküsü.
ben kitaptaki çizimleri de çok sevdim.
bir tolstoy bir anna karanina değil elbette kitap ama yılların ötesinden tolstoy'un hala ilham kaynağı olduğuna bizi ikna eden hoş bir kitap...
tekdüzelik nasıl boğuyor, basıl yutuyor insanı okuyup görmek gerek...