bir gün 3 arkadaş oturduk muhabbet ediyoruz, ana temamız ev kiraları, evler falan. mecidiyeköy'de kiraların saçma şekilde yüksek olması gibi konularda sırayla fikrimizi söylüyoruz. güzel samimi bir ortam vardı ne olsa 15-16 senelik arkadaşlarız. derken o olay oluverdi ve arkadaşlığımız boyut değiştirdi. arkadaşımızın nasıl olduysa beynine reset atıldı ya da kendi kendine oldu. 3-4 dakika kadar geriye gitti hala oradan devam ediyor. diyalog bundan 8 yıl önce şöyle gelişmişti.

a: yav ne mecidiyeköyü, mecidiyeköyde 900 vereceğime iki vasıta fazla biner hisarüstünde yaşarım.
y: bence de, oraya girilmez, girersek çıkamayız. başka yerlere bakalım ucuz olsun bizim olsun.
d: olm ben kıztaşında bir ev gördüm, mutfağı banyosu süperdi, hem de 500 kirası!
a: kıztaşı nere lan ora nerde ilk defa duydum.
y: fatihte mi nerde oralarda olması lazım.
a: ya ora da bakma merkeze yakın da çok içerilere giriyosun trafik falan olabilir yol üstü olsa daha iyi bence. ne bileyim bahçelievler olur, beşiktaş olur.
y: yok kanka oralar da iyi ulaşım sıkıntısı çekmeyiz. kocamustafapaşa falan hep öğrenci gerçi pahalı olabilir.
d: olm ben kıztaşında bir ev gördüm, mutfağı banyosu süperdi, hem de 500 kirası!
a:??
y:??
d:??
a: noluyo lan? hoşt
y: bismillah subhallah kimsin sen?

neyse bu şoklanma bi beş on dakika sürdü. arkadaşa durumu izah etmeye çalıştık pek bişi anlamadı. adam resmen 5 dakika kadar geriye gitti oradan devam ediyor hayatına. biz uzaylı falan olabileceğini düşündük, düşünmedik değil. ya da o an cin çarpmış da olabilir. sonuçta sistemsel bir şeylerse geriye gitme var. hatta yıllar sonra bu nişanlandı evlenecek toplandık. kıza dedim bak evleniyosun ama bu çocuk başka bir şey çıkabilir. durumu anlattım o da biraz ürktü tabi de önemsemedi ne olacak zıpkın gibi delikanlı kim ne yapsın 5 dakika geriden geliyorsa geliyor yani mühim bulmadı. biz çok korktuk şahit olduğumuz için. şimdi bir yerde tekrar karşıma çıkıp, "olm kıztaşında bi ev gördüm .." diye konuya girmesinden korkuyorum.