tam anlamıyla "progressive music" dalında ilerleyelen isveçli mis gibi rock grubudur. hem tekil bir şarkıyı ele aldığımızda oldukça progressive (bkz: black rose immortal) hem bir albümü ele aldığımızda şarkılar birbiri ardına progressive (bkz: my arms your hearse) hem de albümler birbiri ardına gittikçe kendini değiştiren yenileyen değiştiren biçimdedir. yeni bir albüm çıktığında çoğu zaman bir önceki albümden farklı bir noktaya gitmesinden bazı hayranları rahatsız olsa da mikael bu konuda hiç eleştri kabul etmiyor. opeth in zaten asıl varoluş amacının kendini sürekli yenilemesi ve belirli bir müzik alanına hapsedilemeyeceği yönünde açıklamaları vardır.

3 farklı istanbul konserine gitme fırsatı buldum. adamlar albümdeki kalitede canlı müzik yapıyor neredeyse. harika çalıyorlar hiç sıkıntısı yok. burada önemli bir nokta grubun dakikliği. alışılagelmiş sanatçı kaprisinden arındırılmış bir şekilde zamanında çıkıp setliste sadık kalıp çatır çatır çalıp ya ara vermeden ya da minik bir ara ile konseri tamamlıyorlar.
şöyle yazın adamların web sitesinde turne yer ve tarihlerine bakacak olursanız eğer, 90 günde 70 konser falan veren dünyayı dolaşan über ötesi çalışkan bir dünya grubu olduğu anlaşılabilir