apartman hayatının en güzel tarafı.

halam yalnız yaşıyor. ben de 2 haftada bir cuma akşamları işten çıkınca direkt gelip haftasonu onda kalıyorum. bugün eve girmeden daha önce tabletine format attığım elif abla kıstırdı. handsome dedi sen bu tableti yapmıştın ama ben internete giremiyorum. tamam abla ver bakayım dedim. hay demez olaydım. huri teyzenin torununun tableti açılmıyormuş. o da getirdi. üstüne hiç tanımadığım bir komşu daha piranha marka android yazısında kilitlenen tabletini tutuşturdu elime. lan hayır da diyemedim. yani ben bakmasam tamire bile veremezler, verseler ekstra masraf.

neyse işte yaptım hepsini götürdüm evlerine, teslim ettim. ardarda zik çalmaya başladı. biri poğaça getirmiş, biri helva diğeri ise bir portakal ile muz yollamış. lan nasıl içim buruldu. tablete format atmayı bile bilmiyorlar diye küçümsediğim insanlar ağzıma sıçtılar. kadın elinde bir şey olmadığı için muz yollamış ya. havalar güzelleşince çıkıp kapının önünde sohbet ediyorlar, yeri geliyor biri işe gidince diğeri onun çocuğuna bakıyor.

yemişim güvenlikli, havuzlu rezidansları. soğuk soğuk duran ve işi düştüğünde yapasın diye selam veren insanların olduğu bir yerde yaşamaktansa bu evi tercih ederim. halama mı taşınsam ne?