kendisi konserlerinde pek konuşmaması ile bilinir. hatta bununla ilgili umut sarıkaya'nın güzel bir karikatürüde vardır, ben olsam tişörtümü yaptırır gezerim diye. neyse efendim bir gün, geçen sene kış zamanları sanırsam, kadıköy halk eğitimde konserine gittik. ismil hakkı biraz geç çıktı diye hatırlıyorum. öncen erkan abimiz bir konuşmaya başladı, sonra ismail hakkı gelince onunla konuşmaya devam etti. ama nasıl komik, anılarını anlattı falan. program bittiğinde erkan oğur tarihçesi içinde ayrı bir yeri olacak ana şahitlik ettiğimizi biliyorduk.

yine bir gün konserden konsere, festivalden festivale koşuyoruz. bu yaz olmalı. sahneye bülent ortaçgil çıkacak. ortaçgil'i bilirsiniz. safi taşşaktır. kendisinden ortaçgil diye bahseder ve sahnede ortaçgil şarkıları çalar. onun yaşadığı kafayı yaşamak için servet harcayan adamlar var. neyse efendim biz de ortaçgil'i dinlerken sahnenin köşesinde gitar çalan sakallı adamı farkettik. hatun dedi bu erkan oğur yav. allah allah koskoca erkan oğursun, ortaçgil'in sahnesinin yanında gitar çalıyosun. bak sahnede yanyana dururlar lafım yok. ama adam bildiğin her an konser bitecek ve kabloları, ses sistemlerini sökecek gibi gitar çalıyor, emre amade yani. yanına gidip, erkan ceplernini aç desem, tornavida falan çıkaracak o denli.

neyse efendim, biz bunu farkedince, ergen bolluğu da var festivalde, hatunla el kol, bağırma çağırma falan dikkatini çektik. bu bizi farketti, hem çalıyor hem gülüyor, biraz da mahcup oldu, nasıl farkedildim, halbuki sahneye doğru değil, ortaçgile doğru oturmuştum der gibi. bize bir göz selamı yolladı. hala evde besleriz o selamı.