-
ankara'da çankaya belediyesi çağdaş sanatlar merkezi, çağdaş italyan filmleri festivali’ni 6. kez sinemaseverlerle buluşturuyor. dram ve komedi türündeki filmler, 9-15 kasım tarihleri arasında ücretsiz olarak gösterilecek.
italyan büyükelçiliği ve istanbul italyan kültür merkezi işbirliğinde organize edilen festivalde, “tanrının merhameti”, “mutluluk sandalyesi”, “her allahın günü”, “zurnanın son deliği”, “insan faktörü”, “günaydın babacığım”, “inanıyorduk”, “benden uzak dur” isimli filmler yer alacak.
türkçe altyazılı olarak gösterilecek filmlerin programı ise şöyle:
9 kasım 2015 pazartesi
19.00 in grazia di dio / tanrının merhameti (edoardo winspeare). dram, 127’.
10 kasım 2015 salı
17.30 la sedia della felicità / mutluluk sandalyesi (carlo mazzacurati). komedi, 94’.
19.30 tutti i santi giorni / her allahın günü (paolo virzi). komedi, 102’.
11 kasım 2015 çarşamba
17.30 l’ultima ruota del carro / zurnanın son deliği (giovanni veronesi). komedi, 113’.
19.30 la variabile umana / insan faktörü (bruno oliviero). dram, 80’
12 kasım 2015 perşembe
17.30 buongiorno papà / günaydın babacığım (edoardo leo). komedi, 102’.
19.30 noi credevamo / inanıyorduk (mario martone). dram, 170’.
13 kasım 2015 cuma
15.00 stai lontana da me /benden uzak dur (alessio maria federici). komedi, 82’.
19.30 la variabile umana /insan faktörü (bruno oliviero). dram, 80’.
19.30 la sedia della felicità / mutluluk sandalyesi (carlo mazzacurati). komedi,94’.
14 kasım 2015 cumartesi
14.30 in grazia di dio / tanrının merhameti (edoardo winspeare). dram, 127’.
17.30 tutti i santi giorni / her allahın günü (paolo virzi). komedi, 102’.
19.30 l’ultima ruota del carro / zurnanın son deliği (giovanni veronesi). komedi, 113’.
15 kasım 2015 pazar
14.30 noi credevamo / inanıyorduk (mario martone). dram, 170’.
17.30 stai lontana da me / benden uzak dur (alessio maria federici). komedi, 82’. -
geçen hafta ankara dışında olduğum için festivalde ancak tanrının merhameti (edoardo winspeare) adlı filmi izleyebildim. keyifli ve ilgi çekici bir filmdi. fellini, passolini ve bertolucci'nin filmlerinden başka italyan filmi izlemem diyenleri tanıyorum ama bence çağdaş italyan sineması da ilgi gösterilmeyi hak ediyor. mesela nanni moretti benim için her filmini büyük bir zevkle izleyebileceğim bir yönetmen. hayli özgün bir tarzı var. genellemek ne kadar doğru olur bilmiyorum ama son dönemde izlediğim italyan filmlerini düşününce, çağdaş italyan sineması hüznü, duygu sömürüsü tuzağına düşmeden, neşeyi de şaklabanlık yapmadan anlatabilen, ajitasyon yerine söylemek istediklerini hikayedeki ayrıntılar üzerinden vermeyi tercih eden bir sinema izlenimi veriyor bana. ferzan özpetek için de bu anlamda bir italyan sinemacı demek yanlış olmaz.
üniversite yıllarımdan beri iyi bir festival takipçisi oldum. hiç vizyona girmemiş, türkiye'de hiçbir şekilde izleme olanağımız olmayan yüzlerce film izleme şansım oldu. artık internet sayesinde nerdeyse her filme ulaşmak mümkün. böyle bir şansımız yoktu o zamanlar. ve belki de bu yüzden haftalar öncesinde biletlerimizi alırdık. salonlar tıklım tıklım olurdu. yerlerde oturarak çok defalar film izlemişliğim vardır. cumartesi günü çağdaş sanatlar merkezinde izdiham yoktu. kapıda sıra hiç yoktu. üstelik gösterimler ücretsizdi. soğuk bir sonbahar gününü keyifli bir film izleyerek geçirmek isteyen çoğunluğu 40 yaş üstü (muhtemelen ortalama 40'ın epey üzerindedir) bir izleyici kitlesi. benzeri sahneleri çok popüler olmayan filmlerin gösterildiği diğer festivallerde de görebilirsiniz. üç-beş sinema tv öğrencisi hariç izleyici çoğunlukla orta yaşlı denilen kitleden oluşur. filmlere kolay ulaşılabiliyor oluşu festivallere ilginin eskisi kadar olmayışının sebeplerinden biri sanırım. kendi adıma sinemada film izlemenin tadını hiçbir şeye değişmem.
(bkz: buongiorno papa - edoardo leo)
(bkz: tutti i santi giorni - paolo virzi)