sensiz olmaz - bülent ortaçgil

yıl 1997, sadece `eko tv` adında bir müzik kanalı çekiyor güzide ilçemizde, geceleri kitap okurken bu kanal açık hep, `güven erkin erkal` program yapıyor. bi gece `behçet necatigil` şiirlerine dalmışken " aşk bir dengesizlik işi " sözüyle irkildim, sakallı şapkalı bir adam en naif şekliyle " sensiz olmaz " diyip duruyor adı `bülent ortaçgil`miş, güven abi öyle diyor. günlerce aylarca güven abi'nin programını bekledim, o sakallı adamın şarkısını bir kez daha dinleyebilmek için. tabi o yıllarda google amca yok, cep telefonu zenginlerde, bilgisayar hayatımıza yeni yeni giriyor. ilçedeki tek kasetçiye gittim, bülent ortaçgil diyorum, kasetçi biliyor ama getirtmek çok zor diyor. tam iki yıl " sensiz olmaz " aradım. şarkıyı unuttum haliyle. sonra bir gün kasetçide bi baktım bülent ortaçgil kasedi. kasedin ismi `light`, bi baktım `olmaz` diye bir şarkı var içinde, aha dedim buldum evreka! eve koştum, teybe verdim kasedi sardım sardım ileriye ama şarkı " sensiz olmaz " değil. neyse dedim kasedi dinlemeye başladım " `eylül akşamı` " diye bir şarkı var içinde, vuruldum. `kimseye anlatmadım` var `birsen tezer` diye bi kadınla söylüyor ortaçgil, aşık oldum. `mavi kuş` diye bi şarkı var arkadan kopuz sesi geliyor kim bu dedim `erkan oğur` adında muhteşem bir müzisyenle tanıştım; ama " `sensiz olmaz` " yok.

yıl 2000 oldu, `altınoluk`ta kankamın yazlığındayız, 18 temmuz doğum günü, o gün kız arkadaşıyla buluşmaya gitti, akşam elinde bir kitap yanında bir çift kasetle geldi. kaset'e bir baktım " `bülent ortaçgil için söylenmiş ` `bülent ortaçgil şarkıları` yazıyor. çok heyecanlandım ama 5 yılın sabrıyla kaseti yavaş yavaş dinliyoruz veee o an geldi, `levent yüksel`'in bağlama ve udunun sesi duyuldu ardından o naif başlangıç; bu sabah yalnız uyandım sensiz olmaz sensiz olmaz... o gece sabaha kadar şarkıyı başa alıp dinledim, evdeki herkes yataklarına çekildi, ben gün ışıyına dek " sensiz olmaz " dinledim. şarkının notalarını çıkartıp, hemen gitarla çalmaya başladım ve üniversite hayatım boyunca insanlar beni bu şarkıyla özdeşleştirdiler. kız arkadaşlarımla şarkım oldu sensiz olmaz, otobüs yolculuklarında ay ışığına eşlik etti, sabah kalktığım yataklarda benimle uyandı, ilk içtiğim tatsız sigaraların notaları oldu.

şimdi o günlere ve bu şarkıya yüklediğim anlamlara baktığımda tek bir şey görüyorum; aslında " `sensiz olmaz` " dediğim kendimmişim, o kadar yokmuşum ki hep kendime " sensiz olmaz " demişim; çünkü dengeye dönüşmeyen aşklardan geçmişim, çok yalnız sabahlardan, gece boş yataklardan, denizlere çıkmaz sokaklardan... hep tekdüze herşey dümdüzmüş bende. ve bugün yine kendi kendime sormadan duramıyorum; hala sensiz olmazsa ben nerdeyim? niye sen'i böyle istiyorum diye bulamıyorum? ve cevabı yine kendim veriyorum;

`anlamak çözmeye yetmez`.