-
ben artık korkuyu;
dışarıdayken internette uyarı niteliğinde bir ihbarı gören yakınlarımın arayıp haber vermesiyle acele etmesi gereken bacaklarımda,
telaşla bindiğim metroda/otobüste acaba canlı bomba var mıdır diye baktığım insanların gözlerinde,
birden duyduğum düşük ya da yüksek sesle içinde kalbimin kuş gibi çırpındığı göğüs kafesimde,
yastığa başımı koyduğumda cevabını alamadığım/bulamadığım bir sürü sorunun döndüğü zihnimde,
sevdiklerimin öğrendiği her kötü haberden sonra beni aradığı zaman duyduğum seslerinde
iliklerime kadar hissediyorum.
bugün de ölmedik evet.
saldırıda hayatını kaybedenlere rahmet yakınlarına da sabır diliyorum. çünkü çok zor. -
ya yeter artık yaa. bu kadar giden can boşu boşuna. hakikaten boşu boşuna. insan canını hiçe sayanların elinin altında oyuncak gibiyiz. bugün ankara'da ki ölür, yarın istanbul'da ki, sonra ben, sonra sen. birilerinin çıkarları için yitip giden canlar, arkalarında bıraktıkları insanlar, yaşanmamış günler. kahretsin hakikaten ya. gel de yaşa bu ülke de korkmadan şimdi, gel de yaşa. -
altıya on kala kızılaydan ayrıldım bugün. bombanın patladığı yere yüz metre uzaklıktaydım. metroya bindim. yok metro yerine toplu taşımayı kullansaydım oturduğum bahçeliye gelmek için bahsedilen duraklarda beklemem gerekecekti. normal bir bekleme süresi hesaplarsak da muhtemelen bende ölmüş olurdum.
görüyorsunuz işte ben eve ya metro ile yada otobüs ile gidebiliyorum ve yüzde elli yaşama ihtimalim var. peki ya şansı olmayan diğer insanlar? gerçekten insan hayatının hiç mi kıymeti yok nazarlarında merak ediyorum. bir ülkenin başkentinde art arda bu kadar bomba nasıl patlayabilir? şimdi hep olduğu üzere akp nin paralı köpekleri a haberde çıkıp güvenlik zaafiyeti yok diyecekler. bir onursuzun tahtını korumak için çıkardığı savaşlardan dolayı hergün türkler ölüyor. allahtan niyazım ileride bu soysuzların hakettiğini bularak isimleri her geçtiğinde lanetlenmeleri. bombayı patlatanlar da hazır istihbarat bilgisini dahi değerlendirmekten aciz olup kendi insanını öldürenler de. -
neden diye soruyorum sürekli? neden? hayatın kendisi bir mücadeleyken, yaşamda kalmak için niye daha fazla mücadele etmemiz gerekiyor bu ülkede sürekli? niye sevdiklerimizle birbirimizi sürekli kalabalık yerlerden uzak dur diye tembihlemek zorunda kalıyoruz? niye "iyi misin?" diye korkuyla sormak ya da aslında hiç iyi olmamıza rağmen sırf yaşıyorum anlamına geldiği için "iyiyim" demek zorunda bırakılıyoruz? o zaman geri kalan bunca mücadelenin ne önemi var, neden okuyoruz bir yerlere gelmeye çalışıyoruz, iş güç sahibi oluyoruz? neden sağlığımıza dikkat edip, spor yapıyoruz mesela? bütün bu bir gelecek kurma çabası neden?
insan olduğumuz için mi? eğer öyleyse insanlığın kalmadığı bir yerde insan olarak kalabilmek daha ne kadar başarılabilir? sürekli korkunun, şiddetin ve belirsizliğin olduğu, acıların olduğu bir yerde verdiğimiz bütün bu mücadeleler neden?
lanet gelsin. sahiden artık bu olanlara, şiddetin her türlüsüne, insanlığını kaybedenlere, görmezden gelenlere lanet gelsin. -
ankara'da masum insanlar hayatlarını, geride kalanlar son umutlarını kaybediyor.
ülkede aklıselim çalışan tek bir kurum bile kalmadı. "milli irade" kılıfına uydurulan her türden abukluk normalleşti. türkiye'de sağduyulu ve rasyonel düşünenlerin akıl sağlığını koruması artık imkansız.
bunca hukuksuzluğa, kişisel menfaatlere, dayatılan sistemli propagandaya, çarpıtmaya, toplumsal dejenerasyona isyan edip ses çıkarsan vatan hainisin, bölücüsün, dış mihraksın vs. ya susup kabul edeceksin ya da bedel ödeyeceksin, öyle bırakmazlar seni.
yıllardır bu ülkeye giydirmeye çalıştıkları deli gömleği galiba artık üzerine oturdu.
bugün onlarca masum insan terör kurbanı oldu. onlarca masum insan yaralı. ülkenin kalbinde gerçekleşti bunlar. ve çok değil, belki bir hafta sonra gündemimiz başkanlık sistemi olacak. bunu biliyorum çünkü aynısını yaşadık.
deli gömleğimizin son ilmekleri de bağlanmakta.
hepimize geçmiş olsun. -
beyrut ve bombalı saldırıları haberleriyle büyüdüm. aklımda öyle kalmış. insanlar neden kaçmıyorlar? orada nasıl yaşayabiliyorlar? diye düşünüp dururdum... -
yazıp yazıp siliyorum. sabahtan beri düşünüyorum; evden çıktın ama ya bu sonsa!! hiç bir garantisi yok. dün orada insanlar muhtemelen hiç akıllarına getirmediler, gündelik hayatın seyrine kaptırmışlardı kendilerini, "hepimiz" gibi. en çok da ygs' ye girenler, aileleri heyecanlıydı, umutluydu belki de bir daha ki sefere diye gönüllerini tazeliyorlardı. kaçı aramızda yok bilemiyoruz. ateş nerelere düştü, bilmiyoruz. ateş düştüğü yerde yanıyor hepimiz biliyoruz ama.
dünden beri takip ediyorum gerek burayı gerek sosyal medyayı. önümüzde daha çok ölü ve yaralıların olacağına dair felaket senaryoları da giderek artıyor. belki doğru belki kaosa bir kibrit çakmak, kim bilir ki.
yazıp yazıp siliyorum dedim ya; böyle sindirildik. elimiz kolumuz bağlı... dünya kimseye kalmadı elbet, sultan süleyman'a bile... ama hırs dediğin gözünü kan bürümüşlükten başka bir şey değildir. geride kalanlara sabır diliyorum, kaldıysa tabi. ve orada bizzat görevli olan herkese. bizden çok onlar bir sinir harbiyle ayık bir mücadele içindeler.. -
kazara intihar bombacilari,cumhurbaskanina herhangi bir yerde hakaret icerikli bi soylemde bulunmadiklari surece,mit tarafindan yakalanmayacaklar ve bombalarla ölmeye devam edecegiz.cunku bu ulkede yakalama kararinin,yarginin,infazin en hizli sekilde vuku buldugu(ve ise yaradigi)olaylar cumhurbaskanin kisisel durumlarinin icinde bulundugu zaman gerceklesir.
yani ayasanin 31. maddesi 69. bendinde de acikca belirtildigi gibi...
yapan kadar engellemeyende sucludur.
**vicdansizsiniz** -
yazmak istiyorum.
bu kadar terörist saldırı olurken neden hükümete isyan ettiğimizi, istifa beklediğimizi anlatmak istiyorum. herkesin anlamasını istiyorum. biz teröristle ve onların yaptıkları eylemlerle aynı safta değiliz saygıdeğer arkadaşım. onların inşallah tez zamanda allah belalarını verir, emellerine ulaşamadan geberirler. biz onları en fazla kınayabiliyoruz. bir şey yapamıyoruz, kim terörist kim değil bilemiyoruz ama bizi yönetenlerin bilmesini bekliyoruz. bilmesi gerektiğini düşünüyoruz. bunları engellemelerini istiyoruz.
teröriste lütfen yapma dersek yapmayacaklar mı? yapacaklar. bunu kimin engellemesi gerekiyor? biz normal halk olarak mı engelleyeceğiz? tabi ki hükümet, istihbarat engelleyecek. engelleyemiyorsa bile halkı uyaracak. çıkmayın dışarı diyecek patlatacaklar nasıl olacak bilmiyoruz o yüzden engelleyemiyoruz ama siz çıkmayın diyecek. bunu bile yapmayan istihbarattan bahsediyoruz. abd açıklama yapıyor. ekşide veya burada okumuştum hatırlamıyorum. bir arkadaşım "tak" ın yaptığı açıklamayı paylaşmış. onlar da uyarıyor. canımızı emanet ettiğimiz devlet büyüklerimiz bizi uyarmıyor. engellemeyi geçtim. ne yapalım bunun sorumlusu teröristse en fazla lanetliyoruz. ama engelleyemeyenlerin de sorumlu olduğunu düşünüyoruz. o yüzden hükümete saldırıyoruz. çünkü ölmek istemiyoruz saygıdeğer arkadaşım.
5 ayda 3 saldırı oldu ankarada. bunun hesabını kimden soralım sen söyle bize. söylede ondan hesap soralım hükümetten soramayacaksak hesabını. çünkü hükümetten hesap sorunca biz de terörist oluyoruz ya. sen söyle arkadaşım ne yapalım. -
"yurtta sulh cihanda sulh" yerini "yurtta cenk cihanda cenk" düşüncesine bırakınca olanlar ortada, ölen vatandaşlarımıza allahtan rahmet diliyorum.