1. pazarı pazartesiye bağlayan gece pek uyuyamadim.dönüp,durdum.sonra bir şekilde uykuya daldım.sabaha ağlayarak kalktim.ne yasadim ne yaptim hatirlamiyorum.baya baya agliyorum hala.yoğun his bütünleşmesi.yağmur gibi aslinda.
    yeryuzu ve biz.
  2. bazi insanlar negzel ağlıyorlar bir de bana bak hemen sümüklü böcek oluyorum

    his yogunlasmasi,bulut gibi dusunun en şimsek çakmalısı içten böyle kavga kiyametlisinden ^^
  3. bağıl nem oranında artma ve max nem sınırının azalması sonucunda ortaya çıkan doğa olayı...
    (bkz: sübhanallah)
  4. bazen durup dururken gelen. hiçbir sebep yok yahut sen yok sanıyorsun, çok derine gömdüğün binlerce küçük tortu kendini hissettiriyor işte. ne tuhaf bir eylem, neye ağladığını bilmeden sarsılarak ağlamak. insan neden durup dururken ağlar dakikalarca hıçkırasıya, nefessiz kalasıya? sinir boşalması mı, rahatlamak mı? ne kalıyor ardına? kurumuş tuzlu göz yaşları yüzünden kasılmış deri, ince bir baş ağrısı, kırmızı bir burun.
    en çok da bu zamanlar korkuyorum kendimden, ben bu denli mi darmadağınım diye.
  5. ne işe yarar bilmiyorum..belki de sadece bir boşaltim şeklidir vücudun..
    zahle
  6. bir şiir sebep olmuştur belki.
    belki onu hatırlatmıştır.
    belki yer çekimine yenik düşmüştür,
    hüznün gözümde somutlaşan hali.
    acının hıçkırıklarla pekiştirilmiş halidir ağlamak.