1. drunkard'ın yazısı çok bilgilendirici olmuş. ancak onun durumu da biraz farklı. sürgün yeri sonuçta. ha, böyle basit bir şey için sürgün olur mu derseniz bence olmaz o ayrı. arkadaş epey sıkıntı çekmiş. ona bu noktadan sonra itiraz edilemez.

    ama siz askere gitmeseniz de böyle bir müessesenin varlığı elzemdir. profesyonel bir ordu olsaydı o zaman bu başlık altında söylenenler bir nebze mantıklı olabilirdi. ancak şu an anlamsız. askerde şartlar olumsuz olabiliyor, ona eyvallah. ama sen gitme, ben gitmeyeyim allah korusun yarın bir savaş olsa kim koruyacak bu vatanı?
  2. türkiye cumhuriyeti gibi ordusuyla haklı olarak övünen bir ülkenin hala profesyonel orduya geçmemiş olması tuhaf. ancak binlerce yıldır ordu millet anlayışını benimsemiş bir milletin askerlik konusunda sızlanması daha da tuhaf. yani süresi uzun dersin, şartları kötü dersin o kadarını anlarım da ne diyeyim beyler, helal olsun. ben sizin bu düşündüklerinizi düşünsem bile utanır da buraya yazamazdım.

    ekleme: tekrar helal olsun. şanlı bir bayrağın gölgesindesiniz ya nasılsa, konuşun bakalım. yarın öbür gün allah göstermesin bir savaş çıkarsa eli silah tutanlar askere alınır ama siz silah sesi duyduğunuzda ödünüz patlamayacak kadar eğitilene kadar herhalde savaşı kaybetmiş oluruz. barış zamanı var savaş zamanı var. barış zamanı böyle konuşursunuz savaş zamanı da el bebek gül bebek olup o benimsemediğiniz milli değerleri de arkanızda bırakır gidersiniz. artık imkan varsa gelişmiş bir yere, yoksa suriyeliler gibi nereye gidebilirseniz oraya. bu vatan için ölmek de benim gibi "gericilere" kısmet olur ki şahsen bundan şeref duyarım.
  3. zorunlu askerliğe karşıyım neden mi çünkü...

    1-herkesin vücudu psikolojisi bunu kaldırabilecek düzeyde değil...
    2-hayatında silah tutmamış insanları 3 aylık eğitimle teröristle çatışmaya yolluyorlar...
    3-alternatifi var (paralı askerlik)...
  4. stajım biter bitmez eğer devlet kapısına maaşlı girmezsem gideceğim şey, yer.

    amacım uzun dönem gidip kenara bir miktar para koymak. dönünce de kendime iş yeri açmak.

    bir amacım daha var o da komando olup eğitimde derece yapıp askerliği gökçeada'da yapmak. lakin insan her yerinde torpil dönen ülkenin bu derecelendirmesinde torpil döner diye korkmuyor değil.

    inançlı bir insan olduğum için askerde ölmekten korkmuyorum ama tek korkum mayına falan basarım ya da vurulurum ölmem ama sakat falan kalırım. amaç ne derseniz amaç adam öldürmek değil, spor, o ortamı görmek, belki de bundan 30 yıl sonra sanki çok önemli bir bok yapmışım gibi "siz de askerlik mi yaptınız, askerliği ben yaptım olm" diyebilmek.