-
bencillik insanın bütün hareketlerine hakimdir, sadece bazı insanlar bunun farkında değildir. örneğin iyilik yapmak, vicdan çıkarı.. birilerine yaptığınız yardımlar sizin vicdanınızı rahatlatır, mutlu olursunuz. evet, yardım etmek bir ihtiyaçtır ve hiçbir insan yardıma muhtaç olmayan insanlardan kurulu bir dünyayı istemez, kabul etmez. bu insanın ihtiyaçlarına yani çıkarlarına ters düşer.
çıkarcı varlıklarız, bundan bağımsız sandığımız hareketlerimiz dahi çıkar üzerine kurulu. -
tüm insanlarda yüzde yüz bulunur.
çünkü anne, annelikten doğan sevgileri olmasa onca zorluğa katlanamaz, hatta sevgisi olmadan mantıksal bir çıkarımla "kendine bakamayan birine bakma" kararı alsa ve bundan duygusal bir menfaat gütmese bile, "mantığının gerektirdiğini yapmaktan" doğan bir gereğini yerine getirme duygusunu takip ederdi.
ülkesi uğruna ölen biri, yine de o ülkeyi korumuş olmaktan duyacağı son anlarındaki doğruluk ve kıvançla çarpışır.
hiçbir istenerek yapılmış iyilik, tamamen karşılıksız değildir. beni haksız çıkarmak için birine tüm malınızı bıraksanız yine ben haklı olurdum. (habersiz olduklarınız sizin açınızdan iyilik değil)
bu yüzdendir ki, genelde bahsedilen bencil'den uzak durmayı seçsem de, bilirim ki bu uzak duruş da benim bencilliğimdendir.
o yüzden, bencilliği yermeden önce, nesnellik ve dürüstlüğü övmeli.