-
şimdi ki bana bakıp kızma çünkü bunları yapmak zorundayım. 10 sene öncesine dönüp baktığında pişman olma. unutma her olay kendi şartları içinde değerlendirilir su an bundan dogrusu gelmez elimden. her zaman her doğruyu yapmak zorunda değilim. ha bu arada sigarayı ve kitapları bırakma tek zevkim bu. bide evs programına ikinci defa gitmeyi bende çok istiyorum ama neyse sen telafi edersin. gez toz ders al. -
bundan 10 yıl önce kendime, o zamanki duygularımla çokta sayılmayacak sayfalar yazmıştım. aklıma gelince okumak istemiyorum. çünkü insan geçmişteki aklını beğenmezmiş. ne toyluk zamanları kaleme almışım öyle akıllara zarar daha ilerde çocuğuma falan okuturum diyordum. aman aman. nedense yok etmeye de kıyamadım.
şimdi sonra ki on yıl için öyle mektup yazmalıyım ki -yine aynı hüsrana uğrayacağım muhtemel- bugünkü duyguları yaşamayayım.
gri bir hayatın geçmişini hatırlamak için mektup mu yazdın?
ah adamım daha adam olmayı denemedin mi? kaybetmeye bu kadar mı heveslisin?
iyisi mi yak sigara, bırakmadıysan. bir kadeh daha kaldır, ölmediysen. yine de kaldıysa cesaretin ve bitmek bilmeyen sebepsiz ısrarcılığından vazgeçiyorsan, en azından deneyebiliyorsan; uyanmalısın artık zifiri siyah kumar rüyasından. -
evlenmedin demi lan !?!?.. -
sevgili güneş,
tam olarak ne istediğini bilmiyordun, zamanla bir şeyler şekillendi mi yoksa nereye kaçarsan orada bir şeyler yapmaya mı çalıştın?
biliyorum yine kaçtın. edirne'den nasıl kaçtıysan istanbul'dan da kaçtın. belki bu sefer yurtdışına kaçmışsındır. ya da şöyle sorayım, 10 yıl içerisinde kaç farklı yere kaçtın?
sosyal deneyine olan takıntın umarım bitmiştir. birlikte olamazsınız güneş, kabul et.
istediğin kitapları okuyup, istediğin filmleri izleyebileceğin bir hayata ulaşman için çalıştın biliyorum. kaç yıldır olduk olmadık karşına çıkan her fırsatı değerlendirdin, o konuda da tebrik ederim. başladığın şeyleri bitirebilsen bir de...
artık yorulmadın mı güneş? -
moruk, çok sallama, mutlu ol -
ne oldu? yine dediğime geldin değil mi? "ben demiştim" değil mi? nasıl da sevmezsin bu lafımı, nasıl da sevmezsin haklı çıkmamı...
hiç dinlemeyeceksin beni çocuk, hiç akıllanmayacaksın... -
merhaba gelecekteki ben.
insan kendine yazdığı bir mektuba nasıl başlar bilemedim de. bundan on yıl önceki halimi düşünüyorum da. öyle böyle bir fark yok. o zamanki halim, gelecekte böyle olacağını bilse ne düşünürdü bilmiyorum. o yüzden ben de şu an on yıl sonraki halimi düşünmekte güçlük çekiyorum. planlarım var elbette ama gerçekleşmeyebilirler.
öncelikle, işi gücü bahane edip gitar çalmayı bırakma sakın. o senin en iyi arkadaşın gibi. unutma bunu. sakın pop dinleme. sakın. yıllar geçse de eskileri dinlemekten sıkılma. yine konserlere koşa koşa git, çılgınlar gibi eğlen. otuz yaş bunalımı falan duymak istemiyorum. en güzel yaşlar onlar git eğlen.
şu anda yanımda olanlar senin de yanında olsun. onlar senin en kıymetlilerin çünkü. onlarsız bir hayat geçirme sakın. onlar seni mutlu ettikçe sen de onları mutlu et. ve sevdiğinin elini bırakma. birlikte dinleyeceğiniz çok şarkı var.
işine gücüne ailenden fazla vakit ayırma. onlar her zaman senin en kıymetli parçan olsun. işin ne kadar para kazanıp hayatını sürdürmen için gerekli olsa da, kısıtlı olan zamanından ailene daha fazla ayırman gerektiğini unutma. onlara ne kadar zaman ayırırsan hayatın o kadar güzelleşir.
ayrıca hangi şehirde yaşıyorsun acaba? umarım istanbul'dan kurtulup doğduğun şehre dönmüşsündür. o şehir sana iyi gelmiyor biliyorsun.
ne iş yaptığını da merak ediyorum. hedefime ulaşmışımdır umarımdır.
ayrıca hala hayattaysa sık sık anneannemi ziyarete git. seninle muhabbet etmeyi ne kadar sevdiğini biliyorsun.
ve en önemlisi. hayallerinden vazgeçme. müzik seninle olsun. -
(bkz: içerik dışında bütün ayrıntılara takılma) -
"you are just a dog who is chasing and barking to cars, you have no fucking idea what you will do if you get one " -
on yıl önce.. sessiz ve sakin biriyken bugün tam tersi ama korkuları aynı.. muhtemelen korkularımla başa çıkmış olacağım farklı bir mekandan.